Край, дзе родзіць
Бульба спорная ды збожжа,
Спее новы важкі каравай,
Край – красой лясной прыгожы –
Гэта ўсё валожынскі мой край!..
Акрамя пяску ды клейкай гліны,
Больш няма запасаў кладавой,
Але соснаў гонкія галіны –
Дастаюць да неба галавой!..
Шмат дарог праз край наш пралягала,
Шмат чаго з вадой Бярэзіны сплыло…
Гэты край хваліў яшчэ Купала,
Услаўляла ў песнях – і Буйло.
Тут паэт Стары Улас радзіўся,
Пётр Бітэль, шаноўны наш, настаўнічаў…
Дзе радзіўся – там і прыгадзіўся,
Кожны з іх легендай жывой стаў!..
Тут працуюць здольныя паэты,
Мастакі, майстры мастацтваў ёсць –
Людзі, хто жыве духоўным светам,
Хто шануе ў свеце Прыгажосць!..
Тут мінулае сустрэлася з сучасным,
Цесна сплецена стагоддзямі… Але:
Верым мы ў наш новы ранак ясны,
Верым – як у Хлеб, што на стале,–
У сваю удачу – у людское шчасце –
Без сумненняў верым, без трывог…
Край радзімы – вось наша багацце,
Што сам час бязлітасны збярог!..
На яго красу нам і маліцца –
На красу – паэзію зямлі:
Чысціню нябёсаў і блакіт крыніцаў,
Нашы урадлівыя палі!..
|
|
